اینستاگرام رو پاک کردم
چون هرچقدر که من ورقه های خیار روی پوستم میزاشتم باز یکی بود که کشوی پر از ماسک و سرم و اسکرابش رو باز می‌کرد و پوست بدون لکش رو به رخم می‌کشید.
یکی بود که با شوهرش که البته خیلیم برای رسیدن به هم سختی کشیده بودن برای ماه عسل رفته بود مالدیو، در حالیکه من اخرین باری که نوازش شده بودم رو یادم نمی‌اومد.

توی اینستاگرام همیشه یکی هست که لباساش از ما رنگی‌رنگی تره، دوستای بیشتری داره، مسافرت دم دستیشون ویلاهای لاکچری شماله، دندوناش سفیدتر و بینیش قلمی‌تره و دوربینش خیلی با کیفیته.
مهم نیست تو چقدر تلاش کنی که خوب باشی چون همیشه یکی بهتر از تو هست.
من خسته شدم از اینکه ناخودآگاه روزانه چند ساعت مقایسه بشم با بقیه، اونم توی جنگی که من از قبل بازندم.
اینستاگرام رو پاک کردم تا برگردم به زندگی خودم. تا با تنها کسی که مقایسه میشم خود دیروزم باشم نه کسایی که زندگی روزمرشون زندگی رویایی منه. 

خوشحال میشم نظراتتون رو بخونم.

از تاثیرات اینستاگرام بگید...